Ik rij de straat uit.

Lopen er 2 mensen een hond uit te laten. Ik rij rustig voorbij en de mensen staan direct stil.

Ik zie in mijn spiegel dat ze mij nakijken en lachen.

Katsjing, mijn eerste kikke(r) momentje is een feit!

Ik rij naar Leusden om een klus te gaan inmeten.

Parkeer de bus op de parkeerplaats aan de rand van een mooi bos voor een kantoorpand.

Vanaf de eerste etage ligt er een man in een deuk en ik zie hem wat collega's erbij roepen.

Binnen een mum van tijd staan er 6 collega's vrolijk te discusseren over die opvallende verschijning daar beneden met een mega kikker op het dak : ) 

 

(PS: volgende keer stap ik uit en maak dan wat kikker sprongen om een onuitwisbare indruk achter te laten, haha)

Na een bezoek aan de action (ja ook wij komen daar heus wel eens) loop ik naar de bus.

Staat er een mevrouw mijn bus te fotograferen. Ik loop naar haar toe en vraag of ze het een mooie bus vindt.

We hebben meteen gesprekstof en ik heb er een nieuwe klant bij : )

Is dat effe KIKKE(r)

Man man, wat een genot is het om op de weg te rijden.

Vrachtwagens hebben van bovenaf het geluk dat onze bus volledig zichtbaar is. Dit veroorzaakt een hoop duimen omhoog reacties, met af en toe (illegaal) getoeter als gevolg.

Onze dag kan niet meer stuk!

Een kwekerij uit Waddinxveen aan de bel.

Wij zagen je bus rijden.

Kan jij ons ook helpen met een opvallende verschijning te maken op onze toekomstige bus?

Werkt het of niet een voertuigreclamebelettering?

Oordeel zelf : )

We gaan een daagje op bezoek bij vrienden op de camping in Zeist.

We parkeren de auto, stappen uit en er komt meteen een echtpaar aangelopen.

Mevrouw, mogen we een visitekaartje hebben...

Yeah, ofcourse : )

Zo makkelijk is dat dus, haha

Wanneer wij wekelijks onze bus gaan wassen, staat er 9 van de 10x een groepje stoere gasten samen auto's te wassen en gezellig te doen. Ze kunnen hun ogen niet afhouden van onze gekke kikkerbus en je ziet ze erover discussiëren. Wanneer onze kikker weer blinkt en wegrijden, gaan de duimpjes omhoog en kijken ons na. Dit zijn echt van die vrolijke momentjes... daar houden wij een lach van op ons gezicht.

Wij gaan op vakantie en rijden de tolpoortjes chaos tegemoet. Ineens snijd er een Frans busje ons af. Pedro grijpt gefrustreerd al naar de deurklink, maar ho eens even.... er hangt ineens een Fransman uit het raam van dat [asosiale] busje met werkelijk een mega glimlach op zijn gezicht en twee duimen omhoog! Ik bekijk snel hun reclame op de auto, google dat bedrijf en ja hoor het zijn collega signmakers die onze verschijning blijkbaar erg waarderen. Pedro is inmiddels weer afgekoeld en kan er om lachen : )

Ik rij het terrein van Skania Waddinxveen op. Een aantal bouwvakkers staren mij aan totdat ik parkeer. Ik stap uit en roept een meneer.... mevrouw, mag ik zeggen dat ik vind dat het echt slechte reclame is op uw bus....

Ik loop lachend op de beste man af en zeg hem dat mijn doel bereikt is.... Hij snapt er niets van.

Ik leg uit; het valt zo op dat je er nu over praat, toch? Ja zegt hij dat is waar.... Ik ga voor hem staan zodat hij mijn bus niet meer kan zien. Ik vraag hem, wat staat er op de bus voor bedrijfsnaam? Hij zegt; overalzichtbaar of zoiets. Ok, ik doe een stap opzij en zeg; is de reclame nu echt zo slecht, zodat je mij het goede antwoord geeft? Ik lach en steek er wat de gek mee. Het kwam er eigenlijk op neer dat hij vond dat ik een legergroene folie uitgekozen had, wat hij associeert met camouflage en dus niet overal zichtbaar ben, haha zo kan je het ook zien natuurlijk. Gelukkig is onze naam geplakt met reflectie folie, zodat we zelfs als het donker is buitengewoon opvallen.

 

Ik geef hem mijn visitekaartje, wens die beste meneer een fijne werkdag en vervolg mijn afspraak. 

 

Het is hoogzomer en parkeer mijn auto langs de boulevard van Nesselande. Ik haal een ijsje en loop terug om even lekker te genieten in mijn auto met de portier open. Rennen er ineens 3 kinderen naar mij toe en vragen mevrouw, mevrouw mogen wij je kikkers eens zien....

Ik lig werkelijk in een deuk : )

Maar toen, ik mijn achterdeuren opendeed, was de teleurstelling op die snuitjes te zien zeg... haha

Nadat ik ze blij maak met een kikkerpoten mondkapje waren ze het al snel weer vergeten gelukkig.